Super dat ik je weer terug zie op mijn blog. Deze keer met als onderwerp ‘gemiste kansen’. Gemiste kansen in meerdere opzichten. Het is je misschien wel opgevallen dat er 2 blogjes ‘missen’. Zaterdag en zonder is er namelijk niks op internet verschenen. Althans niet van mij. Het is zelfs zo dat ik van een aantal vaste lezers te horen heb gekregen, waar die blogjes toch blijven. Dat is wel echt super leuk om te horen, maar geeft gelijk ook het gevoel van ‘gemiste kansen’. 2 Gemiste kansen van 2 gemiste blogmomenten. Wees niet bang dat ik structureel je niet ga lastig vallen met mijn blogjes, want ik schrijf ze nog gewoon met plezier hoor.

Ik maak van deze gelegenheid gelijk maar even gebruik om te zeggen dat ik er gewoon niet aan toe ben gekomen de blogjes te maken en uploaden. De brug was op, mijn band was lek, de hond heeft mijn huiswerk opgegeten en mijn laptop wou niet meer aan. Ok, dat laatste klopt wel. Zolang je niet op het ‘aan’ knoppie drukt, gebeurt er namelijk niks. Nee beste lezer ik heb verzaakt door uitstel. En van uitstel komt afstel, dat is wel weer duidelijk.

Ik had je graag lastig gevallen met alle onnozele dingen die mij zijn overkomen. Ik zal ze even opsommen goed?

Zo dat was dat. Het kostte wat tijd en moeite maar het is me gelukt hoor. ‘Heb je dan echt niks boeiends mee gemaakt?’ Jazeker wel, geintje moet kunnen toch. Er lacht in ieder geval 1 iemand: ikke haha. Coachen bij de Overijsselse B-Kampioenschappen Zwemmen en een familiedag met de schone familie, stond er op het programma. Erg gezellig en sportief weekendje dus, vol grote verhalen en ‘kleine dingen’. ‘Past wel prima bij je Gertje’ hoor ik je denken? Klopt!

Het coachen was in Zwolle. Erg leuk om weer even te doen en ik kon een dosis onbenullige energie plus drukte in het kwadraat toch weer niet onderdrukken. Lekker stuiterend langs de badrand, de tijden van onze toppers klokken. Met een geweldige elektronische tijdwaarneming die, door alle storingen, de wedstrijd 3 kwartier langer deed duren. 8 banen bad, 25 meter lang, vol heerlijk geurend chloorwater. Ik had ècht geen zin om daar even een duik in te nemen hoor ;).

Voor de familiedag zijn we naar Giethoorn afgereisd. Daar met de hele meute een rondvaartboot in, om de dag gezamenlijk te beginnen met een rondje Giethoorn. De microfoon van onze kapitein was stuk, dus veel info werd er niet door de boot geschreeuwd, maar dat is hem vergeven.

Ondanks dat ik graag zelf vaar (ik ben verder helemaal niet zo’n controlfreak hoor) was dit prima te doen. Daarbij kom ik met onze boot overdag tijdens de drukte ook niet in Giethoorn, aangezien een groot deel daar niet echt weet hoe een bootje gevaren moet worden. Dat was bij de eerste bocht al duidelijk. Een fluisterbootje dwars in de gracht (dat kan misschien in Dwarsgracht, maar niet in Giethoorn). Als vervolgens de rondvaartboot een beetje begint aan te dringen, word ineens iedereen in dat kleine bootje zenuwachtig. Best grappig.

Na deze leuke ronde terug naar Raalte voor een potje volleybal en een lekkere BBQ. Met al mijn talenten en balgevoel had ik graag mee gedaan met de volleybal, maar er moet natuurlijk ook een scheidsrechter zijn. Mijn natuurlijke vorm van gezag en autoriteit werd daarvoor aangesproken en volgens mij zag iedereen dit nog goed komen ook. Ik heb bijzonder weinig strubbelingen gehoord. Hoe kan dat ook anders. Volgens mij is er maar 1 sport waar altijd alles aan de scheidsrechter ligt en dat is niet volleybal en ook zeker geen zwemmen ;).

Na het laten blinken van ieders talent (de een misschien iets meer of minder dan een ander) was het tijd voor bak’n en braai’n op de BBQ. Altijd goed, na zware inspanningen jezelf vol stoppen met dierlijke proteïnes en wegspoelen met vloeibare broodjes kaas. Ook dit ging me prima af, maar heb me best gedragen geloof ik.

Dit was dus weer mijn prima weekendje. Hoe was die van jou?

Gert.

Naam

E-mail*