Zondigen.

Hey wat tof je weer terug te zien op mijn blog. Hoe was je weeked? Mijn weekend was heerlijk. Een familie bbq, wat borrels links en rechts, dus een prima weekend om deze week met goede voornemens weer te compenseren. Daar dus ook maar lekker mee begonnen.

Wandelen.

Om lekker wat in beweging te blijven weet je vast al dat wij aan het wandelen zijn geslagen. Zo ook nu. De aardappels geschild en al klaar in de pan, groente gesneden en vlees ligt klaar. Dan kunnen we alles op het vuur mikken als we weer terug zijn. Prima planning toch?

Net geen 10 km staat op de planning. Richting Mariënheem en weer terug naar Raalte. Via een boer die aan de weg jam, aardappelen en eieren verkoopt. Kunnen we gelijk een doosje mee nemen uit de automaat. Febo, maar dan gezond haha. Schoenen aan, rugzak op, buienradar bekeken, tsja er komt een buitje aan, maar in het kader van ‘we zijn niet van suiker’ besloten die 3-4mm regen voor lief te nemen.

Het nieuwe horloge trilt, de eerste kilometer zit erop. Nog 9 te gaan. Een mooie dikke roffel in de lucht doet vermoeden dat die 3-4mm toch iets meer met zich mee zal brengen. Een boerderij in de verte word gehuld in een grijze waas. Daar kòn heeeeeel misschien wel ietsiepietsie meer uit se lucht gaan komen. Niet getreurd, er staat een betonnen huisje, daar kunnen we wel even achter gaan staan. Het begon stevig te waaien dus dan sta je uit de wind en droog.

De eerste druppels voelen we landen op ons lijf. Dat huisje gaan we halen, makkie. We lopen er omheen en staan inderdaad droog en uit de wind. Dat kleine piekje wat het was duurde nu toch al een 3 minuten. Wel knus en gezellig maar er beginnen toch druppels naar beneden te komen van het dak.

We zijn dus 1,5 km van huis en staan stil achter een stuk beton met druppels in de nek. Heerlijk. De onweer die mooi hoog in de lucht zat, trekt wat langs ons heen. Komt goed, ik zie een opklaring. Maar dan. Dan gaat het los. Liters water tegelijk uit de lucht. Met stralen loopt het van dat dakje af, de wind gaat meer en meer liggen. En ja, als er geen dak boven zit, dan word je nat. Heel veel nat. Heel lang nat. Zo’n wolkbreuk duurt normaal natuurlijk niet zo lang. Nee normaal niet, maar nu wel.

We besluiten dan toch maar zeiknat naar huis te lopen. Tussendoor natuuuurlijk nog stampen in de grote waterstromen die zich over de weg storten. Je bent zo oud als jij je voelt toch? Haha heus niet bijna 30, neeeee bij 20 zal je bedoelen.

In plaats van bijna 10km hebben we 3km gewandeld. Een goed begin is het halve werk, toch?

Gert

Facebook