Een blog over de nieuwste rage Pokémon Go, kan ook bij mij natuurlijk niet uitblijven. Ik ben natuurlijk zo enorm modebewust en ga altijd graag met elke rage mee. ‘Ik wil ook zo’n broek met van die zakken aan mijn zij’ enzo. Flippo’s, spinner-jojo’s, tamagotchi, discmans: wat een moderne kerel ben ik ook.

Zoals je misschien weet, heb ik nog een hobby genaamd Geocaching. Een soort ‘schatzoeken’ met behulp van GPS. Pokémon Go wil je ook op pad sturen, dus daar zit wel een raakvlak aangezien je hier ook je GPS op je telefoon voor nodig hebt. Pokémon op zich ken ik natuurlijk ook van vroeger, dus de dosis nostalgie is ook prima aanwezig. Account aangemaakt (en ja dit was nog voor hij officieel in Nederland uit was, de boef) en maar eens kijken wat het is.

Je hoort nu de gekste verhalen. Mensen die onbenullig over straat lopen, maar ook complete relaties wat er uit meetings voort komt. Van zowel positieve als negatieve kanten de verhalen dus. Wat houd het dan eigenlijk in dat Pokémon Go? Waarschijnlijk weet je het al, maar zo niet:

Dit spelletje op je telefoon gebruikt (volgens mij) de kaart van Google maps. Door de GPS verbinding weet deze dus waar jij bent, en projecteert ook een poppetje (jij als trainer) op de kaart. Deze beweegt mee, met waar jij heen loopt of rijd. Onderweg komen er op je beeldscherm Pokémons tevoorschijn. Door deze aan te klikken activeert hij je camera en zie je dus op het beeldscherm je omgeving. Daarnaast verwerkt het spel de Pokémon die je aan hebt geklikt waardoor het (meestal) lijkt alsof dit getekende beestje, zich in je directe omgeving bevind. Op straat, in het gras of water bijvoorbeeld.

Erg leuk concept. Aangezien je virtueel een soort interactie met je omgeving hebt. Net als met het Geocachen, ga je dus actief op zoek naar iets. Bij Pokémon kom je echter veel vaker een Pokémon tegen, dus heb je ook vaker ‘wat te doen’. Deze beestjes moet je vangen en dat kan je doen door een ‘Pokéball’ wat je op je scherm ziet, tegen het beestje aan te gooien. Naar mate je meer vangt, meer dingen ontdekt, gaat je ervaring omhoog. Nadat je bent ‘bevorderd’ tot het 5e level, kan je met jouw gevangen beestjes ‘vechten’ tegen andere mensen op vaste locaties op de kaart. Dat hoeft dus niet, maar kan wel. Hoe hoger je level is hoe pittiger de Pokémon kunnen worden om te vangen en hoe sterker ze zijn.

Nog steeds een leuk concept. Lekker buiten, je komt nog eens wat mensen tegen en je probeert een hele verzameling compleet te vangen. En dat alles met behulp van je mobiele telefoon.

En daar hebben we ook gelijk mijn grootste issue. Of eigenlijk meerdere. Het slurpt letterlijk je batterij leeg (23% batterijverlies over 6,4 km wandelen) en het tweede ding is überhaupt je telefoon. Tijdens het lopen, heeft niemand meer oog voor wat anders. En dan bedoel ik niet alleen het verkeer, want dat is in de kranten ook al meermaals aangehaald. Iedereen is bezig die digitale beestjes te vangen, maar om je heen kijken naar de eekhoorns in de bomen, de jonge meerkoetjes die zwemles krijgen, of de jonge valkjes die jaagles krijgen zit er niet meer bij.

Mijn conclusie? Leuk. Er gaat een wereld voor je open, maar wees bedacht dat er geen wereld voor je dicht gaat. Zowel in het verkeer als de natuur. Er is zoveel te zien, als je niet naar je schermpje zit te loeren!

Gert

Facebook