Allememaggies wat zal je mij gemist hebben. Complete wanorde en chaos in je dagelijkse routine bij het missen van de dagelijkse blogjes. Griep, onrust en onverklaarbare symptomen tot gevolg. Hoe heeft dit zo kunnen gebeuren zeg! Ongelooflijk dat ik je dit aan heb gedaan hè. Ik heb geen idee hoe ik het met je goed kan maken, maar ga mijn best doen goed? 😉
Waarom missen er eigenlijk blogjes?
10 Hele dagen helemaal niks. Geen gespam op Facebook, geen gesmeek om ‘likes’. Rust. Dat is wat er heerst. Toch? Nou, misschien op je Facebook maar bij mij niet bepaald. Ik heb toch een aantal vragen gekregen, uit bekende hoek, maar ook zeker onverwachte hoek. Het 10 dagen niet bloggen is niet omdat ik er geen zin meer in heb. Of nou, een beetje ook wel eigenlijk. Maar niet omdat ik het bloggen niet meer leuk vind.
Er is in de afgelopen 2 weken behoorlijk veel gebeurd. In eerste instantie had ik geen blogjes klaar staan om te posten en als je dan er achter komt, dat er het een en ander op de planning staat waardoor je er ook geen tijd meer voor gaat vinden die dag, tjsa….. Iets met planning misschien? Neeeeee joh! Mijn prioriteiten lagen gewoon even ergens anders ;). Nou is daar op zich geen woord aan gelogen, maar daar kom ik in volgende blogjes wel op terug goed?
Uiteindelijk is alles gewoon even anders gelopen dan ik bedacht had, waarbij ik op een gegeven moment gewoonweg geen ‘drive’ meer had om een blog te schrijven. Hoe gek het ook klinkt, maar een ‘simpel’ blogje schrijven kost mij toch altijd wel wat energie. Normaal gesproken krijg je er ook energie voor terug, omdat ik het tof vind om mee bezig te zijn. Maar in dit geval ineens even niet. Ik keek er tegen op om aan te beginnen. Het werd iets wat ik moet doen en daar pas ik voor. Ik doe dit, omdat ik het wil. Omdat ik jou wil meenemen in mijn leventje. Maar niet als het voor mijzelf een ‘verplichting’ word. Ook ik heb dus soms een momentje dat het even iets teveel word. En joh, hoe graag ik je ook lastig van met de verhalen uit mijn leven, hoe graag ik je ook wil meenemen in de leuke en minder leuke dingen die ik tegen kom en tegen aan loop, als het maar een half blogje op levert omdat ik mezelf moet ‘verplichten’ te bloggen, dan doe ik dat dus gewoon niet.
Nou moet je hier ook weer niet zwaar aan gaan tillen hoor, doe ik ook niet (mag niet van de arts en fysio). Ik heb geen depressies of terugvallen gelukkig. Er zijn gewoon even wat dingen die ik nu belangrijker vind en iets meer energie vragen dan ik had gedacht. Dan ben ik weer lekker druk in het koppie en is er geen ruimte voor creatieve schrijfvrijheid.
Wees niet getreurd. Nou, ja. Of juist wel natuurlijk, dat weet ik niet. Er komt weer ruimte en vrijheid aan. Ik voel het aan m’n water. In het zwembad. Waar ik net uit kom. De planning is, om verder vooruit te gaan werken. Zodat er iets meer ruimte is, mocht er wat tussen komen. En dat gaat gebeuren, want (voor iedereen die mij kent) mijn planning: wil nog wel eens aangepast worden. Er komt ongetwijfeld weer van alles tussen, maar dan is er wel wat backup.
Toekomst?
Wat betekend dit in de toekomst? Ik ga proberen dagelijks weer te uploaden. Maar kan dus niet beloven dat dit daadwerkelijk structureel zal zijn. Hou facebook gewoon in de gaten, of schrijf je in voor de nieuwsbrief. In beide gevallen krijg je dan een melding dat er een nieuwe blog online staat. En joh, kom anders gewoon gezellig elke dag even een kijkje op de site nemen. Is goed voor de bezoekersaantallen 😉 hahaha.
De komende blogjes krijgen trouwens weer gewoon inhoud enzo. (of het goede inhoud is laat ik aan jou over om te oordelen ;))
Gert
Facebook