Vergeten.

Sommige dingen zou ik van deze week willen vergeten. Laat ik het zo zeggen, ik ben al best wat vergeten. De blog van gister is nogal afgeraffeld op internet verschenen. Ik had de planning om gister een aantal blogjes in het vooruit te werken, zodat het wat ‘makkelijker’ is elke dag wat te delen. Daarnaast zou de kapper komen, zou ik meegaan met mijn ouders om kleren te komen voor de bruiloft en waren er clubkampioenschappen 50 meters van Deltasteur. Een mooie planning, die om 9 uur in de ochtend compleet in het honderd word gegooid.

Er stuiteren een aantal gasten het huis binnen, koelkast gaat open en krijg een biertje in mijn hand gedrukt. Compleet overdonderd, raffel ik het blogje af en druk de laptop dicht. Ik ga een problematisch zware, maar gezellige dag krijgen heb ik zo’n idee. Stuk voor stuk een smerige glimlach. Stuk voor stuk lijken zij er naar uit te kijken. Vanuit mijn oogpunt, laat ik het maar over me heen komen. Geloof ook niet dat er echt een keuze is.

De wandeling.

Na de partytent in de tuin opgezet te hebben, krijg ik mijn ‘kleding’ in de handen gedrukt. En dan zegt iedereen altijd dat ik mijn kleren nooit zelf moet uitzoeken, want dat matcht nooit. Nee, dit is lekker wil je zeggen!

Met een gps in de hand gedrukt, moet ik ergens heen lopen. 12,5 Kilometer geeft hij aan. Lekker stukje stekkeren dus. Het pijltje wijst richting Nijverdal, en qua afstand zou dat ook best kunnen kloppen. Met mijn beste beentje voor en deze keer geen 20 kilo aan gewicht in de rugzak, zet ik de eerste stappen naar het ‘doel’. Geen idee wat me te wachten staat, maar met deze groep malloten kan dat vast alleen maar goeds met zich mee brengen. Dus.

Onderweg een paar ‘rust’ punten, waar de malloten wat filmpjes en foto’s maken. Kofferbak los, proost. Een biertje voor onderweg. Mensen kijken wat vreemd. Geen idee waarom. Niks geks te zien toch? Kilometer na kilometer doorstappen, biertjes voor onderweg, stukjes vergezeld door maatjes die stukjes meelopen.

Escaperoom.

In Nijverdal stond een escaperoom op de planning. Erg lastig, maar erg tof om te doen. Proberen te ontsnappen aan de ruimte waarin je ‘gevangen’ zit. Zullen ze dit gedaan hebben met het huwelijk in hun achterhoofd? Gevangen zitten in je relatie? Probeer dingen te zoeken om er nog onderuit te komen? Van dit groepje malloten zijn er al 2 getrouwd, proberen ze mij iets duidelijk te maken? 😉

Whisky.

Terug in Raalte was het tijd om naar het dorp te gaan. Ook daar trok ik nogal wat bekijks. Grote borsten en een zwarte klodder haar tussen de benen is blijkbaar prima in de mode. Bij de ‘Mitra’ een whisky proeverij gehad. Wat genieten was dat zeg. Zoveel smaken en geuren. Ongelooflijk gezellig. Welke ik het lekkerst vond? Een rokerig en turfachtige whisky. Patsboem, staat op tafel neem maar mee. Ook dit zag deze jongen niet aankomen.

Omslagpunt na heerlijk eten.

Voor avondeten kwam ‘Van der Weegh’ even langs. BBQ? Nope, een big. Inderdaad gewoon een big, gevuld met gehakt. Wat een heerlijkheid! Bizar lekker! Natuurlijk ook nog de nodige sapjes tussendoor moeten wegwerken. Wanneer iedereen zich gevuld heeft met het heeeeerlijke varkentje, kwam ergens een omslagpunt. Ik zou jullie best verder willen vertellen hoe het is gegaan en wat er is gebeurd, alleen het eerste wat ik mij na het eten (en duik in het zwembad) herinner is dat ik achter in de tuin, de schaapjes aan het voeren ben en planten water geef. Details zal ik jullie besparen, maar het was niet met water zeg maar. Ik heb een zwart gaatje in de dag. Hoe zou dat toch komen!

Ik vond het zo mooi deze dag toch verrast te zijn gegaan. Het was super. Super mensen om me heen, Geweldig gezellig. Zwaar. Slecht voor het lijf, maar goed voor de foto’s en filmpjes. Ik heb zo’n idee dat hier vast het laatste woord nog niet over gesproken is. Dat dit nog wel eens terug kan komen op 1 of andere trouwdag ofzo. Sorry Raalte, dat jullie hier de dupe van moesten zijn. Straks ben ik een getrouwd man en zal ik mij gedragen!

Gert